ارزیابی مقاومت نهال های داغداغان (celtis caucasica l.) به تنش خشکی با استفاده از تکنیک فلورسانس کلروفیل

تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی محدودکننده رشد و توسعه گیاهان است، بنابراین یافتن تکنیک های نوین برای سنجش مقاومت گیاهان به خشکی با ارزش خواهد بود. این تحقیق با هدف استفاده از تکنیک فلورسانس کلروفیل به عنوان پارامتری قابل اطمینان برای ارزیابی سریع تنش خشکی در نهال های داغداغان (celtis caucasica l.) انجام گرفت. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با یک فاکتور (تیمار آبیاری)، در پنج سطح (1، 3، 5، 7 و 9 روزه) و با پنج تکرار طراحی شد. سپس پارامتر های فلورسانس کلروفیل (fv/fm،fmوf0)، و محتوای پرولین برگ در نهال های یکساله داغداغان اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی، سبب کاهش فلورسانس حداکثر (fm) شد، به طوری که کاهش در تیمار نه روزه (نه روز بعد از قطع آبیاری) اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد با سایر تیمار ها داشت. مشابه این نتایج، حداکثر بازده فتوشیمیایی فتوسیستم ii ((fv/fm نیزدارای روند کاهشی بود که این کاهش از تیمار پنج روز به بعد معنی دار شد، درحالی که فلورسانس حداقل (f0) به طور معنی دار تحت تأثیر خشکی قرار نگرفت. همچنین با افزایش شدت خشکی، تجمع پرولین در برگ از 7/1 (میکرومول/گرم وزن تر) در تیمار یک روزه به 95/72 در تیمار نه روزه افزایش یافت. اندازه گیری فلورسانس کلروفیل راهی مطمئن جهت شناسایی گونه های گیاهی مقاوم به تنش های محیطی با توجه به ویژگی های اکولوژیک هر منطقه جهت ایجاد فضای سبز و جنگلکاری می باشد.